Ze zaten in een donkere vrachtwagen. Nakia keek naar de dertien andere vrouwen en fixeerde eindelijk haar ogen op de bewaker die een machinegeweer in zijn hand had. Haar hart ging tekeer. Ze wist wat er ging gebeuren. De vrouwen zaten rustig. Bang voor hun geloof.
Ze moeten eeuwenlang hebben gereden: hun militaire truck en vijf andere legervoertuigen. Maar de mannen die hen gevangen hadden genomen waren geen soldaten. Het waren mensensmokkelaars. Nakia wist dat ze als seksslavinnen verkocht moesten worden. Maar in tegenstelling tot de andere vrouwen, was ze niet bang. Ze wachtte...
Plotseling werden de voertuigen tot stilstand gebracht. Door een vreemde kracht werden ze buiten werking gesteld. De mannen, gealarmeerd, sprongen uit hun auto's. Met een zaklamp probeerden ze in het pikkedonker van de nacht te kijken. Hun hond blafte naar iets in een boom. Ze keken op, een man knielde op de takken van de boom. Hij was gekleed in het zwart, onherkenbaar achter zijn gemaskerde gezicht.
De man sprong uit de boom. Er ontstond een gevecht. De mensensmokkelaars vuurden hun machinegeweren af, maar het pak van de man was ondoordringbaar. Dit was het moment waarop Nakia had gewacht. Ze sprong op en stapte uit de truck. Ze haalde een paar van de mannen neer. Toen ze zag wie de zwarte panter naderde, stopte ze hem. "Dit is nog maar een jongen. Hij werd ook ontvoerd," riep ze uit.
Ja, we hebben net een scène uit de film Black Pantheruit 2018 beschreven.
Gebaseerd op een stripboek vertelt dit fictieve verhaal het verhaal van koning T'Challa van Wakanda. In het verhaal is Wakanda de meest technologisch geavanceerde natie ter wereld. Deze scène, waarin de Black Panther het opneemt tegen mensensmokkelaars, is slechts één van de vele gevallen waarin hij superieure technologie gebruikt om misdadigers aan te pakken. Uiteindelijk is er een toverdrankje nodig om bovenmenselijke capaciteiten te verwerven - en een partnerschap met een vijandige naburige clan - om de indringer te verslaan die de troon van T'Challa heeft gestolen om zich te installeren als een kwaadaardige dictator.
Helaas is mensenhandel verre van fictie. Vrouwen en kinderen die door mensensmokkelaars worden ontvoerd, worden zelden gered. In plaats daarvan blijven ze slaven tot ze sterven of gedood worden. In het echte leven zijn veel partijen betrokken bij het stoppen van de extreme wreedheid van mensenhandel misdaden, zoals de federale en lokale overheid, de politie, NGO's en banken. Anti-witwasvoorschriften worden ingevoerd om het moeilijker te maken voor mensensmokkelaars om het zwarte geld dat ze verdienen aan hun onmenselijke zaken te gebruiken. Het uiteindelijke doel van deze regels is het voorkomen van criminaliteit.
Wie gaat de held uithangen om de echte mensen te redden die worden getroffen door mensenhandel, terrorisme, illegale handel in wilde dieren, illegale drugs- en wapenhandel en bendegeweld? De financiële misdaadbestrijdende gemeenschap.
Europese AML-voorschriften
De 2020 Basel AML-index geeft aan dat de Europese Unie en West-Europa samen de Wakanda van witwas- en terrorismefinancieringsrisico's zijn. De regio heeft de laagste risicoscore ter wereld. Beter ontwikkeld dan elke andere regio in de wereld, hebben de EU en West-Europa de laagste risicoscore op elk punt van beoordeling. Maar dat betekent niet dat er geen ruimte is voor verbetering.
Hoewel het Europese AML/CFT-kader het beste ter wereld is, maakt Bazel zich zorgen over de prioritering van anti-witwaspraktijken in vergelijking met de andere verantwoordings- en transparantiefactoren die in hun index zijn opgenomen.
En inderdaad, in verschillende Europese landen wordt het AML/CFT-kader nog steeds ondermijnd door een hoog niveau van financiële geheimhouding. Dit is het geval in Zwitserland, Luxemburg, Nederland en het Verenigd Koninkrijk. Bovendien hebben de Verenigde Staten zes Europese landen op de lijst van belangrijke witwasbestemmingen gezet. Dit zijn België, Cyprus, Malta, Nederland, Spanje en het Verenigd Koninkrijk.
Maar we kunnen niet precies zeggen dat Europa het niet probeert. In de afgelopen twintig jaar heeft de Europese Unie zo'n 1.300 bindende stukken wetgeving opgesteld om de misdaad te bestrijden, met ongeveer 228 richtlijnen en 1100 verordeningen. Vandaag de dag zijn er ongeveer 186 richtlijnen en 800 verordeningen van kracht. De laatste van deze regels zijn uitgevaardigd in het kader van de vijfde anti-witwasrichtlijn. Dit zijn de zeven basisprincipes van de 5 AMLD, zoals uitgelegd door LexisNexis:
Nieuwe Verplichte entiteiten
De soorten bedrijven die voor financiële criminaliteit zijn gebruikt, zijn nu verplicht om te worden geregistreerd en gecontroleerd door de lidstaten. Dit zijn bedrijven die doorgaans worden gebruikt in elke fase van het witwassen van geld en de financiering van terrorisme. Een belangrijk punt van zorg zijn virtuele valutawisselkantoren en aanbieders van portemonnees.
Nieuwe risicofactoren
Risicobeoordelingen moeten transacties met betrekking tot olie, wapens, edele metalen, tabaksproducten, culturele artefacten en andere voorwerpen van archeologisch, historisch, cultureel en religieus belang of van zeldzame wetenschappelijke waarde, alsmede ivoor en beschermde soorten omvatten.
Meer transparantie op het gebied van trusts, samenwerking tussen de lidstaten en centralisatie van gegevens
De uiteindelijke begunstigden van de trusts moeten worden geregistreerd om de transparantie te vergroten, en de lidstaten moeten meer samenwerken bij het toezicht op deze trusts.
Openbare registers van begunstigde eigenaars
Om te zorgen voor meer transparantie van de uiteindelijke begunstigden zullen de EU-burgers toegang krijgen tot de gegevens over de uiteindelijke begunstigden. Deze gegevens omvatten algemene gegevens zoals naam, maand en jaar van geboorte, land van verblijf en nationaliteit van de uiteindelijk gerechtigde.
Verbeterde due diligence (EDD) op landen met een hoog risico
De behandeling van landen met een hoog risico is in de hele EU gestandaardiseerd. Dit omvat gestandaardiseerde controles en vooraf gedefinieerde risico's.
Voorafbetaalde kaarten Drempels
De drempel voor transacties met vooruitbetaalde kaarten is vastgesteld op 150 euro per maand.
Verbeterde bevoegdheden van financiële inlichtingeneenheden (FIE's)
FIE's krijgen toegang tot meer informatie via gecentraliseerde banksystemen en betaalrekeningregisters of systemen voor het ophalen van gegevens.
Deze regels zijn vrij goed doordacht. Bazel bekritiseert ze niet te veel. Wat ze wel onder de loep nemen is het toezicht op de naleving van deze regels. Heeft Bazel gelijk over hun kritiek?
Zacht toezicht
Als we kijken naar de tenuitvoerlegging van de vijfde anti-witwasrichtlijn van de Europese Unie, kunnen we zeker zien waar Bazel vandaan komt. De handhaving van de regels door de EU is misschien iets te zacht, althans als het gaat om de tenuitvoerlegging van 5AMLD in de hele Unie.
De richtlijn is op 10 januari van dit jaar in werking getreden. Dit was de uiterste termijn voor de lidstaten om de nieuwe regelgeving te implementeren. In mei heeft de EU acht lidstaten - Oostenrijk, België, Tsjechië, Estland, Griekenland, Ierland, Luxemburg en Polen - een ingebrekestelling gestuurd omdat zij de nieuwe wet slechts gedeeltelijk hebben geïmplementeerd. Nog eens acht landen zijn ook in gebreke gesteld omdat ze geen 5AMLD-maatregelen hebben geïmplementeerd. Dit zijn Cyprus, Hongarije, Nederland, Portugal, Roemenië, Slowakije, Slovenië en Spanje.
Zestien landen zijn nalatig geweest bij de uitvoering van de 5AMLD. Waarom is dat zo en wat zegt het ons over het toezicht van de Europese Unie? We krijgen de indruk dat de EU onvoldoende controle heeft over haar lidstaten. En hoe zit het met deze afzonderlijke landen? Ze lijken het niet zo nauw te nemen met de uitvoering van regels voor de bestrijding van financiële criminaliteit - we kijken naar u, Nederland!
De Held die we nodig hebben
Als we kijken naar het toezicht van de afzonderlijke Europese landen en de banken binnen elk land, is er een hardnekkig verlangen naar meer afstemming en consistentie.
Om ethisch gedrag af te dwingen is duidelijkheid essentieel. Duidelijke regels, duidelijke grenzen en duidelijke handhaving.
In het nieuws horen we dat banken boetes krijgen. Maar al te vaak lijken banken te verdwalen in de chaos van stapels waarschuwingen, nieuw geïmplementeerde regelgeving en de slopende angst voor boetes. Het is vaak niet duidelijk hoe de autoriteiten zullen reageren op fouten. Zullen ze besluiten het goede voorbeeld te geven, of zullen ze toegeeflijk zijn en niets meer dan een waarschuwing geven? Wat als de toezichthouders ervoor kiezen om consequent te handelen? Misschien zou dat de banken stimuleren om meer te investeren in hun naleving.
Er is behoefte aan structurele hervormingen, zelfs in Europa, de Wakanda of AML compliance.
Hoewel banken boetes willen vermijden en wanhopig proberen de naleving bij te houden, mogen we het werkelijke doel van de AML-regelgeving nooit uit het oog verliezen. Er is geen zwarte panter om de dag te redden. We zijn allemaal T'Challa. We voorkomen de georganiseerde misdaad door een gezamenlijke, gemeenschappelijke inspanning waarvan onze deelname van cruciaal belang is. Ongeacht onze toezichtsbevoegdheid is het onze morele plicht.
Dus, wat kunnen banken doen om op te treden als de held in dit verhaal?
