Banken die de financiële criminaliteit na Brexit bestrijden

Naarmate Brexit nadert, verhuizen de banken hun hoofdkwartier van 'The City' naar Europa. Omdat de EU eist dat ze een kantoor hebben in een van haar lidstaten om zaken te kunnen doen, verhuizen de meeste banken naar Frankfurt, Luxemburg of Amsterdam. Hierdoor verliest Londen, ooit de financiële hoofdstad van de wereld, deze status. Wat zal de uittocht van de banken betekenen voor Londen? We weten het niet helemaal zeker, maar de economische gevolgen kunnen desastreus zijn.

Internationale banken die naar het continent verhuizen, kunnen nu al zien wat hun toekomst in petto heeft. Waarschijnlijk zal er een klein bijkantoor in het Verenigd Koninkrijk blijven en zullen zij zaken blijven doen binnen Europa, met inachtneming van de regels die de EU heeft vastgesteld. De toekomst van de regionale banken die in het Verenigd Koninkrijk blijven, is veel moeilijker te voorspellen.

Toch is het voor de banksector in het algemeen onduidelijk wat Brexit zal brengen. Onze vraag is: wat zal Brexit betekenen voor de compliance en hoe kunnen we de problemen oplossen die het meest waarschijnlijk uit deze scheiding voortkomen?

Reglement

Als het gaat om de bestrijding van de financiële criminaliteit, probeert de hele wereld dezelfde dingen te bestrijden: witwassen van geld, financiering van terrorisme, sancties en mensenhandel, om er maar een paar te noemen. Wat dit moeilijk maakt, is dat elke regelgever zijn eigen manier heeft om deze problemen op te lossen. Voor internationale banken is het zelfs nog moeilijker, omdat ze zich in elk land waar ze zaken doen aan andere regels moeten houden. Het zou veel gemakkelijker zijn als er een uniforme set regels zou zijn die over de grenzen heen kunnen worden toegepast, wat ook een effectiever middel zou zijn om de financiële criminaliteit wereldwijd te bestrijden. Dit is iets wat de EU binnen haar grenzen heeft bereikt, maar het bestaat nog niet intercontinentaal.

Na Brexit hoeft het Verenigd Koninkrijk geen regels meer te handhaven die door de Europese Unie zijn opgelegd. Wat zal het Verenigd Koninkrijk na Brexit doen op het gebied van regelgeving? Er zijn een paar opties:

1. Zij zullen de verordeningen die de EU heeft ingevoerd, handhaven zoals ze nu zijn;
2. Zij zullen gebruik maken van de EU-verordeningen, maar de handhavingsacties afzwakken;
3. Ze zullen met een heel ander stel regels komen;

De eerste optie is degene die ze het meest waarschijnlijk zullen kiezen. De tweede optie kan weliswaar een zeker concurrentievoordeel voor Londen opleveren, maar zal waarschijnlijk te vaak het verkeerde soort banken (die geen integriteit hebben) aantrekken en zou van Londen een risicovrij doelwit kunnen maken. Ten slotte zou het selecteren van de derde optie, die het bestaande kader volledig verandert, zoveel werk voor alle betrokken partijen met zich meebrengen dat het niet waarschijnlijk lijkt dat er voor deze optie wordt gekozen. Dat is één ding minder om je zorgen over te maken. Maar wat gebeurt er in de toekomst? Vanaf het moment dat Brexit in werking treedt, zal het Verenigd Koninkrijk geen inspraak meer hebben in het vormgeven van nieuwe wetgeving die de EU creëert. Ook hier hebben ze een paar opties:

1. Om hun eigen regels vast te stellen;
2. De wetgeving van de EU kopiëren en naar eigen goeddunken aanpassen;
3. Het kopiëren van wetgeving die door een ander land is ontwikkeld en deze aan te passen aan hun eisen.

Er is niet te zeggen welke van deze opties het Verenigd Koninkrijk zal kiezen. De beste manier waarop banken zich op de toekomst kunnen voorbereiden is door te investeren in technologieën die zich snel kunnen aanpassen aan de regels die het Verenigd Koninkrijk besluit op te stellen. Dit is overigens al de beste oplossing voor banken, aangezien de regelgeving voortdurend verandert, ongeacht Brexit.

Kan het Verenigd Koninkrijk het volgende risicoverminderende doelwit worden?

In de loop der jaren, nu compliance steeds belangrijker is geworden voor banken, zijn zij begonnen zichzelf te beschermen door bepaalde landen die zij als risicovol beschouwen, te ontdoen van hun risico's. Deze praktijk is vooral gericht op kleine landen en volatiele gebieden, waardoor deze plaatsen de toegang tot gereguleerde financiële diensten volledig verliezen - iets waar de Wereldbank niet blij mee is. We zouden vraagtekens kunnen zetten bij de eerlijkheid van risicovermindering. Dit wordt vooral opvallend als we bedenken dat Londen de reputatie heeft het witwaskapitaal van de wereld te zijn, maar dat het Verenigd Koninkrijk nog nooit op een lijst van risicovermijders heeft gestaan.

Zou dit kunnen veranderen na Brexit? Zonder de steun van de EU is Groot-Brittannië slechts een klein land. Zullen de banken buiten het Verenigd Koninkrijk er vertrouwen in hebben dat de banken in het Verenigd Koninkrijk zijn uitgerust om de financiële criminaliteit te bestrijden op een manier die hen niet in gevaar brengt?

Omgekeerd, als internationale banken niet langer in Londen wonen, zullen criminelen de stad niet langer beschouwen als een belangrijke plaats voor het witwassen van geld, omdat ze de wereldwijde netwerken van de internationale banken nodig hebben om hun geld wit te wassen.

Hoe dan ook, de-risking zou niet nodig zijn als Britse banken gebruik zouden maken van technologieën die zijn ontworpen volgens een risicogebaseerde benadering en die ook in staat zijn om betalingen te controleren volgens geavanceerde algoritmen die rekening houden met informatie over het gedrag van klanten en netwerken.

Partnerschappen ter bestrijding van de financiële criminaliteit

Als het gaat om de bestrijding van financiële criminaliteit, worden de beste resultaten bereikt wanneer banken allianties aangaan. Overal ter wereld zien we al dat banken in eigen land bij elkaar komen en samenwerkingsverbanden vormen waarin ze informatie over financiële criminaliteitszaken delen. Deze initiatieven vormen een reële bedreiging voor criminelen omdat ze het hen moeilijk maken om hun illegale activiteiten bij een andere bank te hervatten nadat ze bij een andere bank zijn betrapt. Bovendien zullen individuele banken door het delen van informatie betere informatie hebben, waardoor ze zaken veel sneller kunnen oplossen en meer kans hebben om de criminelen te pakken te krijgen.

Volgens een artikel dat online is gepubliceerd door het World Economic Forum, geschreven door David Craig, President of Financial and Risk van Thomson Reuters, is het ook uiterst belangrijk voor publieke en private organisaties om samen te werken in samenwerkingsverbanden. Op die manier kunnen ze strategieën ontwikkelen om gegevens en informatie over de grenzen heen uit te wisselen om de financiële misdaadindustrie te ontwrichten. Craig schrijft dat twintig landen zich al hebben gecommitteerd aan de ontwikkeling van dit soort publiek-private partnerschappen.

In Nederland werken deze samenwerkingsverbanden. Zowel partnerschappen tussen banken als publiek-private partnerschappen dragen bij aan de bestrijding van financiële criminaliteit. Een van onze klanten vertelde ons - in vertrouwen - dat ze de politie hadden kunnen helpen bij het oplossen van een misdrijf door hen de financiële informatie te verstrekken die ze hadden over de verdachte. Bij het aangaan van dergelijke samenwerkingsverbanden is het van cruciaal belang dat banken heldere en inzichtelijke rapporten kunnen delen over de trends die zij zien en de zaken die zij hebben afgehandeld.

Wat het voor de Europeanen moeilijk zal maken om na de inwerkingtreding van Brexit samen te werken in publiek-private partnerschappen met onderdanen van het Verenigd Koninkrijk, is de reeks EU-regels die het delen van gevoelige informatie met niet-lidstaten verbieden. De National Police Chiefs Council in het Verenigd Koninkrijk heeft zijn bezorgdheid geuit over het verlies van toegang tot alle EU-instrumenten omdat de binnenlandse alternatieven veel trager, bureaucratischer en minder effectief zijn. Als dit gebeurt, zal Brexit uiteindelijk de strijd tegen misdaad en terrorisme ondermijnen.

Criminelen werken samen: om ze te bestrijden moeten we ook samenwerken. Het zal schadelijk zijn voor de veiligheid van de hele wereld als Europa na Brexit stopt met de samenwerking met het Verenigd Koninkrijk.